Guernsey 2001

Op 20 oktober vertrok een vierkoppige delegatie van Fischer Z naar de ondertussen 27e editie van het Chess Festival op Guernsey. De delegatie was een beetje kleiner dan in voorgaande jaren maar de gemiddelde ELO-rating lag een stukje hoger. Deze hoge gemiddelde ELO-rating was met name te danken aan de aanwezigheid van PeeWee en Bram terwijl Monique en ik dit weer enigszins omlaag haalden. Dit kwam ook tot uitdrukking in de resultaten. Bram en PeeWee scoorden allebei 4,5 uit 7 terwijl Monique en ik ons tevreden moesten stellen met slechts 3,5 punt. PeeWee en Bram stonden allebei al op 4,5 punt na 6 ronden. In de laatste ronde, toen het ging om de eeuwige roem en het groffe geld, moesten ze echter hun meerdere erkennen in respectievelijk grootmeester Keith Arkell en meester Andrew Webster. Monique mocht in de derde ronde echter al het genoegen smaken om door een grootmeester van het bord geschoven te worden. De boosdoener, de zweed Tiger Hillarp-Persson, bleek ook uiteindelijk met 6 uit 7 de sterkste schaker van het hele toernooi. Op de gedeelde tweede plaats eindigden met 5,5 punt Keith Arkell, Anthony Corkett, Susan Lalic en Andrew Webster. Pikant detail hierbij is dat Susan Lalic, voordat ze met Bogdan Lalic trouwde, getrouwd was met Keith Arkell. Toen in de derde ronde de loting de beide ex-echtelieden aan weerszijden van het bord bracht werd het dan ook geen snelle vrienden remise. Grootmeester Arkell won maar hij moest toch toestaan dat zijn ex bij de prijsuitreiking weer aan zijn zijde stond. Ik vertoefde het hele toernooi, met vijf remises, één overwinning en één nederlaag, ergens in de grijze middenmoot. Toch beter dan vorig jaar want toen scoorde ik geen enkele overwinning (zes remises en een nederlaag). Mijn enige overwinning dit jaar was tegen de engelse junior Paul Plant, deze werd door mij als volgt geadried:

Wit : Kees

Zwart : Paul Plant

1.a3 g6 2.c4 Lg7 3.Pc3 Pf6 4.Pf3 0-0 5.e3 c5 6.Le2 Pc6 7.0-0 d6 8.d3 Pe8 9.Dc2 f5 10.b3 e5 11.Lb2 Pf6 12.Tad1f4 13.exf4 exf4 14.Pe4 De7 15.Tfe1 Pxe4 16.dxe4 g5 17.Lxg7 Kxg7 18.Dc3+ Kg8 19.Td5 h6 20.e5 Dg7 21.Txd6 g4 22.Ld3 Lf5 23.Ph4 Lxd3 24.Dxd3 Pxe5 25Dd5+ Df7 26.Txe5 1-0

Toen ik 20.e5 speelde had ik de hele variant tot aan 26.Txe5 al doorgerekend. Dat klinkt misschien niet zo bijzonder maar voor mij is het wel heel uitzonderlijk dat ik zeven zetten vooruit reken die ook nog op het bord komen. Ik denk regelmatig zeven zetten vooruit maar meestal zie ik dan een niet onbelangrijke variant over het hoofd waar ik vervolgens luttele zetten later mee geconfronteerd wordt.

In de derde ronde moest ik weer tegen mijn schotse vriend Steve Murray. Steve doet al een jaar of 20 met een Elo-rating van ongeveer 1700 mee in het hoofdtoernooi. Vorig jaar speelde hij opeens onverwachts sterk en middels een snelle remise in de laatste ronde tegen mij veroverde hij de ratingprijs tot 1800. Dit jaar scoorde hij 4 punten tegen 7 FIDE-rated tegenstanders zodat hij volgend jaar waarschijnlijk een FIDE rating van 2150 heeft. Op de navolgende partij hadden de arbiters echter enige kritiek:

Wit: Steve Murray

Zwart: Kees

1.e4 en remise geaccepteerd waarna wij de rest van de middag lekker gingen golven.

Het schaakfestival viel op Guernsey weer samen met het "Real Ale" festival. Dit was vorig jaar ook al het geval en toen bleek dat er veel schakers belangstelling bleken te hebben voor beide festivals. Wegens het grote succes van vorig jaar werd ook dit jaar het real ale festival weer tijdens het schaaktoernooi gehouden. Het aantal beschikbare bieren was echter kleiner en het was een grote teleurstelling dat mijn favoriete bier , de "Hambelton Stud", er niet meer bij was.

Kees